29 June 2018

Greek Fans


Οι θαυμαστές του Μάικλ Τζάκσον στην Ελλάδα του 2009.


Λίγοι μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν ταράχτηκαν με τη μεγάλη είδηση της «αποφράδας Πέμπτης», 25 Ιουνίου 2009, ειδικά αν υπήρξαν παιδιά ή έφηβοι στα '80s.Ο Μάικλ Τζάκσον ήταν η συλλογική ανάμνηση μιας ολόκληρης εποχής, για κάποιους ο ήρωας της παιδικής τους ηλικίας. Συνδυασμένης με το θρυλικό κόκκινο τζάκετ, με τις αδέξιες απόπειρες moon-walking μπροστά στον καθρέφτη, με τις 90άρες κασέτες φορτωμένες με τα τραγούδια του «Thriller» και «Bad». O «T» βρήκε τα «ορφανά» του Jacko, τα μέλη του ελληνικού fan club (mjhellas.gr), λίγες ώρες μετά το θάνατο του, έκπτωτου τα τελευταία χρόνια, «βασιλιά της ποπ».

Tο ραντεβού είναι σε ένα εμπορικό κέντρο. Απόλυτα ταιριαστό με το μέρος όπου δοξάστηκε ο, κάποτε (ή πάντα;), «βασιλιάς της ποπ» -ίσως το τελευταίο μαζικό όπλο του περίφημου αμερικανικού πολιτιστικού ιμπεριαλισμού. Λαμπερό άλλοθι, μαζί με τη Μαντόνα, των συντηρητικών χρόνων του Ρόναλντ Ρέιγκαν. Το mjhellas.gr ιδρύθηκε το 2000, έχει 260 εγγεγραμμένα μέλη, εκ των οποίων πάνω από 50 είναι ενεργά.

Κάποιοι συναντιούνται για πρώτη φορά με αφορμή το ρεπορτάζ, η μέχρι τώρα γνωριμία τους περιοριζόταν στις on-line δραστηριότητες. Λένε πως είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή κι έχουν ανάγκη κάποιον να τα πουν. «Δεν κοιμηθήκαμε όλο το βράδυ. Μιλούσαμε στο τηλέφωνο, πήραμε τους δρόμους να ηρεμήσουμε λίγο, δίναμε κουράγιο ο ένας στον άλλον», λέει η Γιώτα Αναγνωστοπούλου, που ταξίδεψε από το Ηράκλειο για να βρεθεί με τους ομοίους της. Δεν υποκρίνονται τους συγκλονισμένους, (δείχνουν πως) είναι.

O Γαληνός Τσιμπανάκης λέει: «Ξεκίνησα να ακούω από το "Bad" κι έπειτα. Όταν κυκλοφόρησε, μου έτυχε κάτι πολύ σοβαρό -έχασα τη μητέρα μου πάνω στην εφηβεία-και πιάστηκα από τη μουσική του Μάικλ. Μου έδωσε απίστευτη δύναμη, έγινε το ναρκωτικό μου».

Αναφέρονται σε αυτόν με το μικρό του. Με διορθώνουν ομαδόν, όταν κάνω το λάθος να χρησιμοποιήσω αόριστο χρόνο. «Δεν ήταν, ΕΙΝΑΙ», με μαλώνουν. Προσπαθώ να καταλάβω πώς αποκτάς ψύχωση με ένα πρόσωπο που δεν θα γνωρίσεις ποτέ σου και που, δίκαια ή άδικα, τον έχουν κατηγορήσει για παιδοφιλία μέχρι διαρκείς απόπειρες αλλαγής χρώματος. Η Αθήνα Λειβάδη, διαχειρίστρια του site, έχει μια προσωπική ιστορία που δεν αφήνει περιθώρια.

«Είμαι άνθρωπος με ειδικές ανάγκες και, όταν τον είδα για πρώτη φοράνα χορεύει το 1993, μου έδωσε τεράστια δύναμη. Τώρα αισθάνομαι ότι έχασα τον πατέρα μου». Θυμάται ένα γράμμα που του έστειλε και απαγγέλλει από μνήμης («γνωρίζω πολύ καλά το γραφικό του χαρακτήρα για να ξέρω ότι το έγραψε αυτός») την απάντηση που της έδινε κουράγιο και την καλούσε στη Neverland. «Oι στίχοι, ο χορός και τα βιντεοκλίπ του. Ακόμα και ο πατέρας μου, που έχει τις αυστηρές αντιλήψεις ενός στρατιωτικού, είχε εντυπωσιαστεί βλέποντας το "Smooth criminal". Εγώ έχω κερδίσει δύο φορές σε διαγωνισμούς χορού, "ερμηνεύοντας" κομμάτια του», θυμάται η Μαρία μαζί με ένα «κρίμα, ρε γαμώ το, που δεν πρόλαβα να τον δω live».

Μόνο η Αθηνά τα είχε καταφέρει το 2006 στα MTV Awards, ενώ η Γιώτα λέει πως «live δεν τον έχω δει, αλλά το 2005 βρισκόμουν συμπτωματικά στις ΗΠΑ και πέρασα μια βόλτα από το δικαστήριο όπου γινόταν η επίμαχη δίκη(!)».

WACKO Ή JACKO?

Τους θυμίζω διακριτικά τις φήμες. Δεν πτοούνται. Έχουν έρθει εφοδιασμένοι με ντοκουμέντα, έγγραφα, βιογραφίες, αποδεικτικά στοιχεία, η Σοφία Μούτου μου δίνει ένα CD με τα πρακτικά της δίκης. Η επωδός είναι κοινή: «Ποτέ δεν μας ενδιέφερε το τι έλεγαν τα media, ίσως στενοχωριόμαστε λίγο, αλλά τα θεωρούσαμε αναληθή. Από εκεί και πέρα, έχοντας μπει στο παιχνίδι από τα 6 του χρόνια, είναι φυσιολογικό να είχε και τα ψυχολογικά του... Κι εμείς έχουμε, εσύ όχι; Εδώ υπάρχουν ψώνια στην Ελλάδα που ξεφεύγουν με ένα χιτάκι.

Όλες αυτές οι φήμες μάς έκαναν πιο φανατικούς -από ένα σημείο και μετά τον νιώθαμε μέλος της οικογένειάς μας. Μπορεί να μην τον γνωρίσαμε ποτέ, αλλά διαμορφώσαμε άποψη για το τι άνθρωπος ήταν. Έκανε τόσα πράγματα για τα παιδιά, που δεν θα μπορούσε ποτέ να τα παρενοχλήσει σεξουαλικά», είναι η απαρέγκλιτη ετυμηγορία. Φυσικά, η ομολογία του πιτσιρικά Τζόρνταν Τσάντλερ την επομένη τού θανάτου ότι «είπα ψέματα» δεσπόζει στη δική τους «απολογία».

Χρησιμοποιούν φράσεις όπως «πολεμάμε από το 1993». Με ποιους, ρε παιδιά; «Με την κακή δημοσιότητα και όσους έγραφαν ή έλεγαν ό,τι τους κατέβαινε. Ειδικά τον τελευταίο καιρό, σχεδόν μέρα παρά μέρα, αναγκαζόμαστε να απαντάμε με e-mails και τηλέφωνα σε υβριστές» -κάπου αναφέρονται εν εξάλλω τα ονόματα των Πολυχρονίου, Δρούζα, Μαστοράκη.

ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜOΣΙΑΣ

Πάνω από 30 θα πήγαιναν στην προγραμματισμένη περιοδεία πληρώνοντας ακόμα και εισιτήριο τετραψήφιου αριθμού ευρώ σε VIP θέσεις. Άλλωστε, και το 1992, που οι περισσότεροι τα είχαν προμηθευτεί για την αθηναϊκή συναυλία, εκείνη ακυρώθηκε. Oύτε τώρα θα τον δουν. Δεν μπορούν να δεχτούν το θάνατο από φυσικά αίτια. Oύτως ή άλλως, οι θρύλοι ποτέ δεν πεθαίνουν έτσι. Όπως o Έλβις, o Μόρισον, ούτε και ο Jacko.

Έχουν ήδη έτοιμες τις πρώτες θεωρίες συνωμοσίας. Δεν είναι οι μόνοι άλλωστε. «Τo timing είναι πολύ ύποπτο», «τον φάγανε λίγο πριν επιστρέψει και προσκυνήσει πάλι όλος ο πλανήτης», «είχαμε κακό προαίσθημα», «εμπλέκουν τη Sony, τις πολυεθνικές, τα royalties, την ενδεχόμενη οικονομική ανάστασή του». Έχουν και τις πηγές τους. «Ακολουθούμε στο twitter τον χορογράφο του κι εκείνος έγραφε την παραμονή τού θανάτου του ότι είχε μόλις κάνει την καλύτερη πρόβα της καριέρας του και ήταν σε άριστη φυσική κατάσταση». Ωραία, αλλά γιατί; «Ήθελαν και το υπόλοιπο 50% του καταλόγου του. Τον σαμποτάρουν συνεχώς εδώ και 15 χρόνια, δεν τον άφησαν να κυκλοφορήσει το κομμάτι-αφιέρωμα στην 11η Σεπτεμβρίου, απέσυραν το δίσκο που επρόκειτο να βγει το 2003».

«ΤO ΔΙΚO ΜΑΣ ΠOΠ ΠΑΡΑΜΥΘΙ»

Ίσως καταλαβαίνουν την επιφύλαξη απέναντι στο πάθος τους, ίσως θέλουν και οι ίδιοι να το βγάλουν από πάνω τους. «Πολλοί νομίζουν ότι δεν έχουμε επαφή με την πραγματικότητα, ότι είμαστε κολλημένοι με κάτι που δεν υπάρχει. Είμαστε άνθρωποι με κανονική ζωή, κανονικές δουλειές με σημαντικές ευθύνες -εγώ οικονομολόγος, άλλη καθηγήτρια Αγγλικών, ασφαλιστές, λογιστές, προγραμματιστές κ.λπ.

Δεν έχουμε στο μυαλό μας μόνο τον Μάικλ Τζάκσον, αλλά νούμερα, πλάνα, ευθύνες. Δεν ισχύει ότι δεν έχουμε άλλη δουλειά και απλά, όταν βρισκόμαστε, πιανόμαστε χέρι-χέρι και τραγουδάμε "Heal the world"», λέει η Γιώτα. Βέβαια, μόλις τελειώνει η κουβέντα μας, τους ζητάει να πιαστούν όντως χέρι-χέρι και απαγγέλλει το ποίημά του «Child of innocence». Μετά από δύο λεπτά τρεμάμενης απαγγελίας, όλοι ξεσπούν σε χειροκροτήματα, κάποιοι σε κλάματα.

Όντως το fandom είναι φορτωμένο με τη στάμπα του «γραφικού» στην Ελλάδα, την ώρα που στο εξωτερικό διδάσκεται στα πανεπιστήμια. O Γαληνός βάζει τον επίλογο. «Είναι δικαίωμά μας να ζούμε αυτό το παραμύθι, περνάμε καλά μαζί του και σε τελική ανάλυση είναι πιο υγιές από τα παραμύθια των άλλων. Είναι έμπνευση, θετική επιρροή, παράδειγμα προς μίμηση». Και κατευθύνονται όλοι μαζί στο «The Mall» για να συναντήσουν τα υπόλοιπα μέλη. Να γιορτάσουν το θάνατο του Jacko ως ένα δραματικό ποπ πανηγύρι. Αυτό δεν ήταν, άλλωστε, η ζωή και η καριέρα του;

Πηγή: TANEA.gr

No comments:

Post a Comment