Το μουσικό βίντεο του A Place With No Name από το άλμπουμ Xscape του 2014.
Ανοίγει η αυλαία και βλέπουμε τον Μάικλ Τζάκσον να κάθεται σε έναν θρόνο. Το τραγούδι ξεκινά και ο βασιλιάς της ποπ σηκώνεται και κάνει τις θρυλικές χορογραφίες του, όπως είναι το Moonwalk. H σκηνοθεσία και η χορογραφία φέρουν την υπογραφή των αδελφών Talauega Rich και Tone.
Το μουσικό βίντεο του A Place With No Name από το άλμπουμ Xscape του 2014.
Το A Place With No Name είναι τραγούδι του Μάικλ Τζάκσον που ηχογραφήθηκε το 1998. Ένα snippet διάρκειας 24 δευτερολέπτων κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του καλλιτέχνη στην ιστοσελίδα TMZ.com στις 16 Ιούλιου του 2009, τρεις εβδομάδες μετά τον θάνατο του καλλιτέχνη. Το κομμάτι θυμίζει το τραγούδι A Horse with No Name των America. Κατά τη διάρκεια της διαρροής, οι America δήλωσαν ότι ήταν τιμή που ο Μάικλ Τζάκσον επέλεξε να δοκιμάσει το έργο τους. Ο Dr. Freeze είχε πρόσφατα δεχθεί ότι το A Place with No Name θα κυκλοφορήσει σύντομα σε ένα άλμπουμ από ανέκδοτα κομμάτια του Τζάκσον.
MICHAEL JACKSON ONE celebrates A Place With No Name
Το μουσικό βίντεο του Blood On The Dance Floor από το ομώνυμο άλμπουμ του 1997.
Το μουσικό βίντεο για το Blood on the Dance Floor διευθύνθηκε από τον Τζάκσον και τον Βίνσεντ Πάτερσον. Έκανε τη πρεμιέρα του στο Top of the Pops, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στις 28 Μαρτίου 1997, αρκετές εβδομάδες μετά την κυκλοφορία του ως single. Το βίντεο αρχίζει με το πέταμα μιας λεπίδας σε μια εικόνα, που γράφει SUSIE + ME. Ο Τζάκσον και μια ομάδα από χορευτές μπαίνουν στον χώρο για σάλσα και αρχίζει να χορεύει με τη γυναίκα, ονόματι Σούζι, ενώ τινάζει τα κρουστά του. Ο τραγουδιστής φαίνεται να κάθεται ενώ η γυναίκα χορεύει σαγηνευτικά πάνω στο τραπέζι.
Κατά τη διάρκεια του βίντεο, ο Τζάκσον δείχνει μια σεξουαλική έλξη προς τη γυναίκα που χορεύει - την οποία υποδύεται η Σίμπιλ Αζούρ. Ο Τζάκσον χαϊδεύει το γόνατο της, τον αστράγαλο και τον μηρό της, και σε κάποια φάση κοιτάζει πάνω στο φόρεμα της. Η γυναίκα τότε φαίνεται να ανοίγει μια λεπίδα ενώ το ζευγάρι συμμετέχει σε ένα τελευταίο ερωτικό χορό. Το βίντεο τελειώνει με τον ίδιο τρόπο όπως αρχίζει, με μια λεπίδα να καρφώνει την εικόνα στην είσοδο. Το μουσικό βίντεο κέρδισε ένα Brazilian TVZ Video Award: Best International Music Video of the Year.
Η Αζούρ δήλωσε: «Με κάλεσε ο Βίνσεντ Πάτερσον για το Blood on the Dance Floor. Έπρεπε να έχει μια λατινική αίσθηση, και μερικά είδη του μάμπο. Έφθασα φορώντας ένα κοντό φόρεμα για σάλσα, με τακούνια, και μαλλιά σε είδος κουλουριού με λουλούδια. Ήμουν έτοιμη για κάμερα. Δεν είναι ότι οι παραγωγοί δεν μπορούν να δουν τι τους αρέσει, ή τη δυνατότητα κάποιου, αλλά εγώ τους βοήθησα να δουν περισσότερο το όραμα τους».
Ένα Refugee Camp Mix του Blood on the Dance Floor εμφανίστηκε στα HIStory on Film, Volume II και Michael Jackson's Vision. Το αρχικό κομμάτι θα εμφανιστεί αργότερα στο Number Ones, με σκηνές που δεν κυκλοφόρησαν προηγουμένως. Επιπλέον, ο Πάτερσον ηχογράφησε μια εναλλακτική εκδοχή του μουσικού βίντεο (που δεν κυκλοφόρησε), γυρισμένο με 8mm κάμερα. Ο Ντέιβιν Νοχ το περιέγραψε ως «κοκκώδες, υπερεκτεθειμένο, και σέξι ως σκατό». Σύμφωνα με τον Πάτερσον, «αυτό άρεσε στον Μάικλ, αλλά όχι στη Sony που αρνήθηκε να το κυκλοφορήσει».
Το μουσικό βίντεο του Who Is It από το άλμπουμ Dangerous του 1991.
Το μουσικό βίντεο για το κομμάτι κυκλοφόρησε το 1993, με διευθυντή τον Ντέιβιντ Φίντσερ.
Το βίντεο βρίσκει τον πρωταγωνιστή (Μάϊκλ Τζάκσον) στο ξενοδοχείο, τραγουδώντας για το κορίτσι του. Είναι συντετριμμένος επειδή βρήκε μια ασημένια κάρτα με το όνομα «Άλεξ». Θεωρεί ότι ο Άλεξ είναι κάποιος άλλος άνδρας με τον οποίο το κορίτσι του τον απατά. Ωστόσο, καθώς η ιστορία στο βίντεο εξελίσσεται, φαίνεται πως αυτό δεν είναι αλήθεια, αφού δείχνει την κοπέλα να χρησιμοποιεί διάφορα ονόματα (όπως Εύα και Νταϊάνα) για τη δουλειά της δίνωντας πάντα αυτές τις ασημένιες κάρτες. Το «Άλεξ» (που είναι και γυναικείο όνομα), απλά είναι ένα από αυτά.
Προς το τέλος του βίντεο, ο Τζάκσον συγκεντρώνει μια βαλίτσα και ετοιμάζεται να φύγει από την πόλη. Ένα ελικόπτερο φθάνει για να τον μεταφέρει, όπου φαίνεται ξανά, προσπαθώντας να κοιμηθεί. Το κορίτσι έρχεται στο σπίτι του Τζάκσον και ζητά από τον φύλακα να την αφήσει να μπει μέσα, αλλά ο φύλακας αρνείται να το κάνει. Όταν εκείνη ρωτά γιατί, ο φύλακας πετάει τις ασημένιες κάρτες με τα διαφορετικά ονόματα. Το κορίτσι μόνο γνέφει και φεύγει μακριά.
Αυτή η εκδοχή δεν παίχτηκε αρχικά στις ΗΠΑ αλλά συμπεριλήφθηκε στα βίντεο άλμπουμ Dangerous - The Short Films και Michael Jackson's Vision. Η άλλη εκδοχή του βίντεο, η οποία και προβλήθηκε αρχικά στις ΗΠΑ, δείχνει διάφορα αποσπάσματα από προηγούμενες εμφανίσεις του Τζάκσον.
Το μουσικό βίντεο του Black or White από το άλμπουμ Dangerous του 1991.
Το μουσικό βίντεο για το Black or White κυκλοφόρησε πρώτα στα MTV, BET, VH1 και Fox στις 14 Νοεμβρίου 1991. Εκτός από τον Τζάκσον, γυρίστηκαν οι Μακόλεϊ Κάλκιν, Τες Χάρπερ και Τζωρτζ Βέντ. Το βίντεο βοήθησε τη χρήση του morphing ως νέα τεχνολογία στα μουσικά βίντεο. Το βίντεο είχε διευθυνθεί από τον Τζων Λάντις, ο οποίος ήταν διευθυντής του Thriller. Το βίντεο έκανε την πρεμιέρα του σε 27 χώρες, με κοινό 500 εκατομμυρίων θεατών, και ήταν το βίντεο με το περισσότερο κοινό στην ιστορία.
Τα πρώτα λεπτά του βίντεο ακούγεται μια extended version της εισαγωγής του κομματιού, κατά την οποία ένα δεκάχρονο αγόρι (Μακόλεϊ Κάλκιν) χορεύει υπό τους ρυθμούς της ροκ στο δωμάτιο του. Αυτό ελκύει την προσοχή του πατέρα του (Τζωρτζ Βεντ), ο οποίος θυμωμένα διατάζει τον γιό του να σταματήσει και να πάει να κοιμηθεί. Ο Κάλκιν παραπονιέται και βάζει μεγάλα ηχεία πίσω από την καρέκλα του πατέρα του, φορώντας δερμάτινα γάντια και γυαλιά ηλίου, και παίζοντας μια δυνατή χορδή, αρχίζει να παίζει σε ηλεκτρική κιθάρα. Ο ήχος διαλύει τα παράθυρα του σπιτιού και στέλνει τον πατέρα του (μαζί με τον καναπέ του) στην άλλη άκρη του κόσμου, και τότε αρχίζει το πραγματικό κομμάτι. Η μητέρα του παιδιού (Τες Χάρπερ) σχολιάζει ότι ο πατέρας του θα είναι πολύ θυμωμένος όταν επιστρέψει. Η εκδοχή του άλμπουμ δεν συμπεριλαμβάνει φωνητικά ούτε του Κάλκιν ούτε τον Βέντ - αντικαταστάθηκαν από φωνητικά άλλων ηθοποιών σε μια σχετικά όμοια εισαγωγή. Ο Βέντ φθάνει στην Αφρική, και ο Τζάκσον τραγουδά το Black or White, περικυκλωμένος από μέλη διάφορων πολιτισμών.
Το μουσικό βίντεο κυκλοφόρησε στα βίντεο άλμπουμ Dangerous - The Short Films (long version), Video Greatest Hits – HIStory (long version), Number Ones (short version) και Vision (long version).
Το μουσικό υπερθέαμα θα κάνει πρεμιέρα το Φθινόπωρο του 2019 στο Broadway.
Ένα μιούζικαλ για τον σπουδαιότερο καλλιτέχνη της pop θα κάνει πρεμιέρα το Φθινόπωρο του 2019.
Σύμφωνα με ανακοίνωση που έγινε, η ζωή και το έργο του Michael Jackson θα μετατραπούν σε μιούζικαλ!
Το μιούζικαλ θα παρουσιαστεί στο Broadway μέσα στο 2019 και έχουν ήδη ξεκινήσει οι προετοιμασίες, με πολλά μεγάλα ονόματα του Broadway να είναι συνδεδεμένα με το project.
Ο τίτλος του είναι παρμένος από μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Michael Jackson, «Don’t Stop ‘Til You Get Enough».
Φαν και μη, περιμένουν πως και πώς να δουν στη σκηνή τη ζωή του Βασιλιά της Ποπ, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2009.
Το μουσικό βίντεο του Bad από το ομώνυμο άλμπουμ του 1987.
Ολόκληρο το μουσικό βίντεο του Bad είναι ταινία μικρού μήκους διάρκειας 18 λεπτών που γράφθηκε από τον Ρίτσαρντ Πράις, με διευθυντή τον Μάρτιν Σκόρσεζ. Το βίντεο έχει πολλές παραπομπές στην ταινία West Side Story, ειδικά στην ακολουθία Cool. Το βίντεο επηρεάστηκε όχι μόνο σκηνικά, αλλά και μερικά μέρη της χορογραφίας του επηρεάστηκαν από την ταινία. Ο χορογράφος Τζέφρεϊ Ντάνιελ δέχθηκε την επιρροή, αν και δήλωσε ότι προσπάθησε να κάνει μια πιο σύγχρονη εκδοχή της ταινίας. Ο Ντάνιελ σχολίασε, «Είναι σαν ένα τρένο που έρχεται κατά μήκος της οθόνης […] και αυτή ήταν η επίδραση που έψαχνα και δούλευα για αυτή».
Στο βίντεο, ο Μάικλ παίζει τον φοιτητή Ντάριλ. Ο Ντάριλ φθάνει για βρει το σπίτι του άδειο (τον ρόλο της μητέρας του έπαιξε η Ρομπέρτα Φλάκ), αλλά τον υποδέχονται οι παλιοί του φίλοι, με αρχηγό τον Μίνι Μαξ (Γουέσλεϊ Σνιπς) και περνά ένα απόγευμα μαζί τους. Στην αρχή οι σχέσεις τους είναι φιλικές, αλλά η κατάσταση επιδεινώνεται όταν η συμμορία συνειδητοποιήσει το πόσο έχει αλλάξει ο Ντάριλ, και ιδίως το πόσο άβολα έχει γίνει με τις τάσεις τους προς τη μικροεγκληματικότητα. Σε μια προσπάθεια να δείξει στους φίλους του ότι παραμένει «κακός», ο Ντάριλ τους παίρνει σε ένα σταθμό μετρό (The Hoyt Schermerhorn Station) όπου προσπαθεί να κλέψει ένα γέρο αλλά αποφασίζει να μην το κάνει στην τελευταία σκηνή. Ο Μίνι Μαξ επιτιμά τον Ντάριλ και του λέει ότι δεν είναι πλέον κακός. Αφού δέχεται και άλλες κατηγορίες από τον Μίνι Μαξ, το βίντεο αλλάζει χρώμα (από μαυρόασπρο σε χρωματιστό) και ο Ντάριλ, ο οποίος είναι ντυμένος από πάνω ως κάτω με μαύρο δέρμα και έχει πίσω του διάφορους χορευτές, τραγουδά το Bad και χορεύει. Επιμένει ότι η αρχηγία του Μαξ ήταν καταστροφή για τον Ντάριλ, και ξαφνικά οι φίλοι του συμφωνούν μαζί του, και μετά από μια τελική χειραψία, φεύγουν και αφήνουν τον Ντάριλ. Η σκηνή αποκτά μαυρόασπρο χρώμα και ο Ντάριλ, με τα αρχικά του ρούχα, τους βλέπει που φεύγουν.
Το μουσικό βίντεο συμπεριλήφθηκε στα βίντεο άλμπουμ Video Greatest Hits – HIStory (long version στο DVD και short version στο VHS), Number Ones (short version) και Vision (long version).
Το μουσικό βίντεο έλαβε υποψηφιότητα στα 1988 MTV Video Music Awards. Το βίντεο, μαζί με το βίντεο για το The Way You Make Me Feel, ήταν υποψήφιο στην κατηγορία Best Choreography. Μετά τον θάνατο του Τζάκσον, τον Ιούνιο του 2009, η Λετίτια Τζέιμς, μέλος του τοπικού Συμβουλίου, προσπάθησε να πείσει τις αρχές να μετονομάσουν ή να συνονομάσουν τον σταθμό ή να κρεμάσουν μια πλάκα προς τιμή του Τζάκσον, αλλά το αίτημα της δεν έγινε αποδεκτό από την Αρχή Μεταφοράς Μετρό (ΑΜΜ) της Νέας Υόρκης, τον Σεπτέμβριο του 2009. Η Τζέιμς δήλωσε ότι σχεδίαζε να οργανώσει κίνηση αναφοράς για να πείσει τις αρχές να επανεξετάσουν την απόφαση τους. Σχολίασε, «Έχοντας τον Μάικλ Τζάκσον να επισκέπτεται και να χορεύει στον σταθμό είναι τεράστια τιμή όχι μόνο για το Μπρούκλιν, αλλά και για τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1980 […] Με το να μετονομάσουμε τον σταθμό προς τιμή του θα το βάλει στον χάρτη και θα επιβεβαιώσει ότι οι άνθρωποι δεν θα το ξεχάσουν».
